Unutulmak mümkün mü?

Dünyada unutulan var mı?

Belki kötülük yapanları, düşmanlarımızı hayatımızda istemeyiz. Yolda görsek selam bile vermeyiz. Ama gözümüzden uzaklaştırdığımızı ne beynimizden, ne de kalbimizden çıkaramayız.

Neden çıkarmadığımızı çok net biliriz, ama bilmezden geliriz.

Çünkü düşmanımızdan ayrı olduğumuz her an yokluğumuz, ben’in kayboluşu olduğunu biliriz.

O yüzden, bizi oyalayan, bizi var eden düşmanlarımıza şükretmeliyiz.

Düşmanlarımız, bizi kendimizi tanımaya, eksiklerimizi görmeye ve geliştirmeye zorlar.

Onlar sayesinde daha güçlü, daha dayanıklı ve daha olgun oluruz.

Peki, siz düşmanlarınıza teşekkür ediyor musunuz?

Yorumlarınızı bekliyorum.
Bu gönderiyi beğendiyseniz, lütfen beğenin ve paylaşın.